Plots- en laatdoofheid
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Plots- en laatdoofheid zijn twee vormen van doofheid die optreden bij mensen die voordien horend waren. Ze worden samen ook wel aangeduid onder de noemer postlinguale doofheid.
Onder plotsdoofheid verstaat men in relatief korte tijd doof worden. Als iemand na een periode van toenemende slechthorendheid geleidelijk doof is geworden, dan wordt gesproken van laatdoofheid. Plots- en laatdoofheid zijn echter niet hetzelfde als ouderdomsslechthorendheid. Plotseling of meer geleidelijk doof worden kan in principe iedereen overkomen, op elke leeftijd.