Polarisatiefilter
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een polarisatiefilter is een filter dat licht (of andere elektromagnetische straling) alleen doorlaat als het in een bepaalde richting gepolariseerd is.
Heeft men twee polarisatiefilters die gekruist staan ten opzichte van elkaar (dat wil zeggen de ene laat alleen horizontaal gepolariseerd licht door en de andere alleen verticaal gepolariseerd licht) dan laat de combinatie van filters geen licht meer door.
Draait men nu het ene filter zodat het in dezelfde richting is ingesteld als het andere dan ziet men weer hetzelfde beeld als door slechts één filter te zien was.