Proliferatie (celbiologie)
biologisch proces / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Celproliferatie is het proces waarbij cellen zich vermenigvuldigen door middel van mitotische celdeling. Proliferatie volgt meestal een exponentiële lijn, en is een fundamenteel fenomeen voor weefselgroei en de normale ontwikkeling van meercellige organismen.[1][2]
Voor celproliferatie is zowel celgroei als celdeling nodig. Celdeling kan plaatsvinden zonder celgroei; in dit geval zullen er steeds kleinere cellen worden gevormd (zoals bij de klievingsdelingen van een embryo). Ook kan celgroei plaatsvinden zonder celdeling; hierbij ontstaat een grote cel met veel cytoplasma (zoals bij groei van neuronen). Celproliferatie is dus niet hetzelfde als celgroei of celdeling, hoewel deze termen soms door elkaar worden gebruikt.[3]
In eukaryoten wordt celproliferatie strikt gereguleerd door nauwkeurig afgestemde genexpressie en feedbackmechanismen. Groeifactoren en andere stimulerende signaalmoleculen kunnen binnen de cel een signaalroute in gang zetten die de cel aanzet tot snelle proliferatie. Wanneer cellen hun proliferatie niet kunnen controleren of afremmen, kan dit aanleiding geven tot tumorvorming.[4]