Proto-World
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het Proto-World is in de evolutionaire taalwetenschap de hypothetische vooroudertaal (proto-taal) waarvan alle bestaande natuurlijke talen uiteindelijk zouden afstammen. Ook gebruikelijk zijn de termen Proto-Human, bedacht door de taalkundigen Harold Fleming en John Bengtson, en Proto-Sapiens, bedacht door Merritt Ruhlen. De taal zou zijn gesproken in India, waar een grote linguïstische diversiteit is blijven bestaan. Het idee van het Proto-World is gebaseerd op het idee van monogenese van alle natuurlijke talen.[1]
Talen ontstaan uit andere talen. Dit weet men doordat er grammaticale mutaties, syncretismen en fonologische veranderingen optreden. Daarom werd in het verleden vaak geopperd dat men de taal kan reconstrueren die aan de basis lag van alle taalfamilies door de lijn ver genoeg naar het verleden door te trekken. Daar er geen geschreven bronnen bestaan voor prehistorische talen, moet men zich bij de reconstructie beroepen op bepaalde taaluniversalia, vergelijking van cognaten en de omkering van klankwetten. Voor talen met een uitsluitend verbale traditie (in feite vrijwel alle talen die bestaan of ooit bestaan hebben) wordt dit toegepast in de glottochronologie. Een zeer ruwe schatting is dat Proto-World, indien het ooit bestaan heeft, zo'n 200.000 jaar geleden gesproken werd.[bron?]