Rapsode
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een rapsode (niet te verwarren met rapsodie) is een rondtrekkende zanger bij de Oude Grieken, te vergelijken met een Keltische bard. Homerus is misschien wel de bekendste Griekse rapsode. Rapsoden werken in vergelijking met barden met gefixeerde teksten en improviseren niet, maar ze hebben de gedichten gememoriseerd. Ze traden vooral op in aristocratische milieus waar ze verhalen vertelden.
In het oude Griekenland in de 5e en 4e eeuw voor Christus, en wellicht vroeger, was een rapsode een professionele artiest die gedichten zong, vooral epische gedichten (waarvan de meest bekende de epen zijn die aan Homerus worden toegeschreven), maar ook de gedichten van Hesiodos die vol zaten met wijsheden en catalogi, alsook de satires van Archilochos en anderen. Een dialoog van Plato, genaamd Ion, waarin Sokrates een befaamde rapsode confronteert, is onze rijkste bron van informatie wat deze artiesten betreft. Vaak worden rapsoden in de Griekse kunst afgebeeld met hun kenmerkende mantel en houten staf. Deze uitrusting is ook karakteristiek voor reizigers in het algemeen, hetgeen impliceert dat rapsoden reizende artiesten waren die van stad naar stad trokken.