Galapagosreuzenschildpad
schildpad uit de familie landschildpadden / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De galapagosreuzenschildpad[2], galapagosschildpad of olifantschildpad[3] (Chelonoidis niger, synoniem Chelonoidis elephantopus) is een uitgestorven schildpad uit de familie der landschildpadden (Testudinidae).
Galapagosreuzenschildpad Status: Uitgestorven (1850)[1] (2017) | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Museumexemplaar van de galapagosreuzenschildpad, het is niet bekend welke (onder)soort het betreft | ||||||||||||||
Taxonomische indeling | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Soort | ||||||||||||||
Chelonoidis niger (Quoy & Gaimard, 1824) Originele combinatie Testudo nigra | ||||||||||||||
Galapagosreuzenschildpad op Wikispecies | ||||||||||||||
|
De schildpad kwam voor op de Galapagoseilanden en is een van de bekendste soorten schildpadden ter wereld. Niet alleen inspireerde de galapagosreuzenschildpad Charles Darwin mede tot zijn selectietheorie, ook zijn enkele vertegenwoordigers van deze soort erg bekend geworden.
Op de Galapagoseilanden komen tegenwoordig ongeveer tien soorten reuzenschildpadden voor, en vele hiervan werden lange tijd als ondersoorten van de galapagosreuzenschildpad gezien, maar tegenwoordig worden ze als aparte soorten beschouwd. Enkele hiervan zijn wat bekender, zie hiervoor het artikel reuzenschildpadden. Een exemplaar van de toen nog als ondersoort Chelonoidis nigra abingdonii bekend staande Chelonoidis abingdonii, met de bijnaam eenzame George was lange tijd de laatste vertegenwoordiger van zijn soort, totdat het dier op 24 juni 2012 stierf.[4] Een exemplaar genaamd Harriet wist een leeftijd te bereiken van ongeveer 176 jaar. Formeel gezien worden deze exemplaren tegenwoordig tot andere soorten gerekend. Dit geldt ook voor een exemplaar Diego die tussen 1933 en 1977 in een dierentuin verbleef, daarna verhuisde naar een fokcentrum op de Galapagoseilanden en in 2020 werd losgelaten in het wild op het eiland waar hij vandaan kwam. Dit betrof Chelonoidis hoodensis.