Rhenohercynische Zone
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Rhenohercynische Zone is in de structurele geologie een tektonische zone in het midden en westen van Europa, ontstaan tijdens de Hercynische of Varistische orogenese (ongeveer 350 tot 280 miljoen jaar geleden). De zone bestaat voornamelijk uit Devonische en Carbonische sedimenten die in een voormalige back-arc basin langs de zuidelijke rand van het paleocontinent Euramerika (Noord-Amerika samen met het tegenwoordige Noord- en Midden-Europa) werden afgezet. Dit bekken wordt het Rhenohercynisch Bekken genoemd of soms de Rhenohercynische Oceaan omdat het een smalle oceaan vormde.
De zone is meer dan 2500 km lang en loopt in een band door West- en Centraal-Europa, van het zuiden van Ierland, Cornwall, de Ardennen en het Rijnleisteengebergte tot de Harz. Verder naar het oosten gaat de zone over in het Silezisch Bekken van Zuid-Polen. De Zuid-Portugese Zone van Zuid-Portugal wordt door de meeste geologen als een verlengde van de Rhenohercynische Zone gezien.
De precieze aard van het Rhenohercynisch Bekken is niet goed bekend omdat de Hercynische structuren op veel plaatsen overdekt worden door jongere gesteenten. Het kan zowel een continu bekken zijn geweest als aparte bekkens die een systeem van horsten en slenken verbonden waren. De verschillende delen van het bekken hebben eigen namen, zoals het Cornwall Basin in Cornwall, het Munster Basin in Ierland of het Rijns Bekken in Belgiƫ en Duitsland.