Sichuanbekken
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het bekken van Sichuan, Sichuanbekken (Chinees: 四川盆地, pinyin: sìchuān péndì) of Rode Bekken (Chinees: 红色盆地, hóngsè péndì) is een geologisch bekken en vlak gebied in het westen van China. Het bekken beslaat een groot deel (ongeveer een derde van het oppervlak) van de provincie Sichuan. De Yangtsekiang (Blauwe Rivier) stroomt in het zuiden door het bekken. Het Sichuanbekken wordt geheel omgeven door gebergtes. De hoogste daarvan zijn de Hengduan Shan in het westen, waarvan de Qionglai Shan en Min Shan ten noorden van het bekken uitlopers zijn. De Hengduan Shan scheidt het bekken van de hoogvlakte van het Tibetaans Plateau. In het zuidoosten vormt de Wu Shan de grens met het Yunnan-Guizhouplateau. In het noordoosten wordt het Sichuanbekken begrensd door de Daba Shan.