Sam Bennett
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Sam Bennett | ||||
|---|---|---|---|---|
Bennett aan de start van de Ronde van Keulen 2019.
| ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Geboortedatum | 16 oktober 1990 | |||
| Geboorteplaats | Wervik,  | |||
| Nationaliteit |  | |||
| Lengte | 178 cm | |||
| Gewicht | 73 kg | |||
| Sportieve informatie | ||||
| Huidige ploeg | BORA-hansgrohe | |||
| Discipline(s) | Wegwielrennen | |||
| Specialisatie(s) | Sprinter | |||
| Ploegen | ||||
| 2010 2011–2013 2014-2019 2020-2021 2022- |
→FDJ (stagiair) An Post BORA-hansgrohe Deceuninck–Quick-Step BORA-hansgrohe | |||
| Beste prestaties | ||||
| Ronde van Italië | 3 etappezeges | |||
| Ronde van Frankrijk | 2 etappezeges | |||
| Ronde van Spanje | 5 etappezeges | |||
| ||||
Sam Bennett (Wervik, 16 oktober 1990) is een, in België geboren, Ierse wielrenner. Hij komt sinds 2022 uit voor BORA-hansgrohe.
Biografie
Zijn vader Michael Bennett kwam in 1989 naar België om te voetballen voor Eendracht Wervik en speelde daar tot 1995, speelde 125 wedstrijden en scoorde 33 keer. In 1990 werd Sam Bennett zo in het Belgische Wervik geboren.[1] Bij de junioren was Bennett ook actief op de baan. In 2008 werd hij Europees kampioen puntenkoers. Op de weg boekte Bennett gedurende enkele jaren vooral overwinningen in de kleinere koersen, zoals de Clásica de Almería (2014), de Ronde van Keulen (2014) en Parijs-Bourges (2015 en 2016). In 2015 startte hij voor het eerst in de Ronde van Frankrijk, die hij in de zeventiende etappe verliet. Een jaar later reed hij de Tour wel uit, maar werd hij laatste in het eindklassement, de zogeheten Rode lantaarn.
In 2018 schreef Bennett drie etappezeges in de Ronde van Italië op zijn naam. Met zijn overwinning in de zevende etappe zorgde hij voor de eerste Ierse ritzege in de Giro sinds Stephen Roche in 1987. Later in de ronde won Bennett ook de twaalfde etappe op het racecircuit van Imola en de afsluitende eenentwintigste etappe in Rome.
Bennett werd in 2019 Iers kampioen op de weg. Hij versloeg zijn mede-vluchter Eddie Dunbar in de sprint.[2]
In het door de coronapandemie ontregelde seizoen 2020 won Bennett twee etappes en het puntenklassement in de Tour de France.
Tijdens het seizoen 2021 geraakte Sam Bennett in onmin met zijn ploegmanager Patrick Lefevere. De sprinter had last van een knieblessure, een blessure die in twijfel werd getrokken door Lefevere. Na het seizoen 2021 verkaste Bennett terug naar BORA-Hansgrohe.
Bij zijn terugkeer naar BORA-Hansgrohe kende Bennett in 2022 een moeizame seizoenstart en werd de Ier gepasseerd voor de Ronde van Frankrijk. In de Ronde van Spanje wist Bennett zich te revancheren. Hij won etappes in Utrecht en Breda. Door een besmetting met COVID-19 stapte Bennett later in deze etappekoers uit koers.
Palmares
Overwinningen
- 2009 - 1 zege
- 7e etappe FBD Insurance Rás
- 2010 - 1 zege
- 4e etappe Ronde van Rhône-Alpes Isère
- 2011 - 1 zege
- GP van de stad Geel
- 2013 - 3 zeges
- 3e en 8e etappe An Post Rás
- 5e etappe Ronde van Groot-Brittannië
- 2014 - 3 zeges
- Clásica de Almería
- Ronde van Keulen
- 5e etappe Ronde van Beieren
- 2015 - 5 zeges
- 6e etappe Ronde van Qatar
- 1e en 3e etappe Ronde van Beieren
- 2e etappe Arctic Race of Norway
- Parijs-Bourges
- 2016 - 3 zeges
- 1e etappe Internationaal Wegcriterium
- 2e etappe Ronde van Toscane
- Parijs-Bourges
- 2017 - 10 zeges
- 3e etappe Parijs-Nice
- 1e en 4e etappe Ronde van Slovenië
- 2e en 4e etappe Ronde van Tsjechië
- Ronde van het Münsterland
- 1e, 2e, 3e en 5e etappe Ronde van Turkije
- 2018 - 7 zeges
- 7e, 12e en 21e etappe Ronde van Italië
- Ronde van Keulen
- 2e, 3e en 6e etappe Ronde van Turkije
- 2019 - 13 zeges
- 7e etappe Ronde van San Juan
- 7e etappe Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten
- 3e en 6e etappe Parijs-Nice
- 1e en 2e etappe Ronde van Turkije
- 3e etappe Critérium du Dauphiné
- Iers kampioen op de weg, Elite
- 1e, 2e en 3e etappe BinckBank Tour
- 3e en 14e etappe Ronde van Spanje
- 2020 - 8 zeges
- 1e etappe Tour Down Under
- Race Torquay
- 4e etappe Ronde van Burgos
- 3e etappe Ronde van Wallonië
- 10e en 21e etappe Ronde van Frankrijk
- Puntenklassement Ronde van Frankrijk
- 4e etappe Ronde van Spanje
- 2021 - 7 zeges
- 4e en 6e etappe Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten
- 1e en 5e etappe Parijs-Nice
- Driedaagse Brugge-De Panne
- 1e en 3e etappe Ronde van de Algarve
- puntenklassement Ronde van de Algarve
- 2022 - 2 zeges
- Eschborn-Frankfurt
- 2e en 3e etappe Ronde van Spanje
- 2023 - 1 zege
- 1e etappe Ronde van San Juan
Resultaten in voornaamste wedstrijden
|
|
Resultaten in kleinere rondes
| Jaar | Parijs-Nice | Ronde van Beieren | An Post Rás | Ronde van Slovenië | Ronde van Tsjechië | BinckBank Tour | Ronde van Turkije |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2009 | 17e (1) | ||||||
| 2010 | |||||||
| 2011 | 44e | ||||||
| 2012 | 47e | ||||||
| 2013 | 31e (2) | ||||||
| 2014 | 112e (1)  |
||||||
| 2015 | 48e (2) | ||||||
| 2016 | |||||||
| 2017 | DNF (1) | 63e (2 etappes)  |
78e (2 etappes)  |
52e (4) | |||
| 2018 | DNF | 91e (3) | |||||
| 2019 | DNF (2) | 61e (3)  |
54e (2) | ||||
| 2020 | opgave | ||||||
| 2021 | 79e (2) | ||||||
| 2022 | opgave | ||||||
| 2023 | opgave |
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Ploegen
- 2010 – FDJ (stagiair vanaf 1 augustus)
- 2011 – An Post-Sean Kelly
- 2012 – An Post-Sean Kelly
- 2013 – An Post-Chainreaction
- 2014 – Team NetApp-Endura
- 2015 – Bora-Argon 18
- 2016 – Bora-Argon 18
- 2017 – BORA-hansgrohe
- 2018 – BORA-hansgrohe
- 2019 – BORA-hansgrohe
- 2020 - Deceuninck–Quick-Step
- 2021 – Deceuninck–Quick-Step
- 2022 – BORA-hansgrohe
- 2023 – BORA-hansgrohe
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
