Secundaire bron
Een secundaire bron is een historische bron die voortbouwt op informatie die eerder is opgeslagen in een primaire bron. Door combinatie en interpretatie kan nieuwe informatie ontstaan die in oudere bronnen ontbrak. / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een secundaire bron is een historische bron die voortbouwt op informatie die eerder is opgeslagen in een primaire bron. Door combinatie en interpretatie kan nieuwe informatie ontstaan die in oudere bronnen ontbrak. Het doel van een secundaire bron is om primaire bronnen toegankelijk te maken.[1]
Afhankelijk van hoe de bron gebruikt wordt, kan een secundaire bron zelf ook gezien worden als primaire bron.[2] Het onderscheid is vooral van belang bij symbolische bronnen, bronnen die ontstonden om de informatie voor tijdgenoten of latere generaties vast te leggen, zoals geschriften en monumenten, in tegenstelling tot bronnen die zonder deze intentie ontstonden, zoals gebruiksvoorwerpen of voetsporen.[3]
In principe gebruikt Wikipedia secundaire bronnen omdat die in principe objectiever en evenwichtiger zouden zijn. Primaire bronnen worden enkel als aanvulling gebruikt, of om meer details te duiden, of bij gebrek aan primaire bronnen.