Shah Alam II
padishah van het Mogolrijk / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Jalaluddin Abul-Muzaffar Muhammad Ali Gauhar Shah Alam II (15 juni 1728 - Delhi, 10 november 1806) was padishah ("keizer") van het Mogolrijk tussen 1759 en zijn dood in 1806. Hij was de oudste zoon van keizer Alamgir II, die in 1759 vermoord werd. De Mogols waren een speelbal geworden tussen verschillende facties aan hun hof, die op hun beurt weer samenzwoeren met de Maratha's of Afghaanse Durrani's. Van het Mogolrijk was in de late 18e eeuw weinig overgebleven. Hoewel de nawabs van veel voormalige provincies de keizer nog steeds in naam als opperheer erkenden, was de feitelijke macht van het Mogolhof beperkt tot het gebied rond Delhi en Agra. Shah Alam II probeerde echter door zich om beurten met de Afghanen, de Maratha's en Britten te verbinden enige macht te heroveren. In 1788 werd hij door een Afghaanse krijgsheer blind gemaakt, en in 1803 moest hij "bescherming" door de Britten aanvaarden, die een resident aanstelden aan zijn hof.