Team DSM
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Team DSM | ||||
|---|---|---|---|---|
Teamwagen in 2022
| ||||
| Teaminformatie | ||||
| UCI-code | DSM | |||
| Rechtspersoon | SMS Cycling B.V., Wierden | |||
| Land |  | |||
| Opgericht | 1998 2005 (fusie) | |||
| Discipline(s) | Wegwielrennen/Veldrijden | |||
| Budget | 18 miljoen | |||
| Competitie | UCI World Tour | |||
| Fietsmerk | Scott | |||
| Sleutelfiguren | ||||
| Algemeen manager | Iwan Spekenbrink | |||
| Teammanager | Rudi Kemna | |||
| Ploegleider | Aike Visbeek | |||
| Ploegleider | Marc Reef | |||
| Vorige namen | ||||
| 1999 2000 2001 2002-2003 2004- 2005 2006-2011 2012-30/3/2012 01/4/2012-2013 2014 2015-2016 2017-2020 |
Batavus-Bankgiroloterij-Big Star Batavus-Bankgiroloterij-Big Star-Unigarant Batavus-Bankgiroloterij Bankgiroloterij-Batavus Bankgiroloterij Shimano-Memory Corp Skil-Shimano Project 1t4i Argos-Shimano Giant-Shimano Team Giant-Alpecin Team Sunweb | |||
| ||||
| ||||
Team DSM is een Nederlandse wielerploeg. Vanaf 2015 tot en met 2021 koerste zij met een Duitse licentie.[1] Van 2006 tot 2011 heette de ploeg Skil-Shimano, van 2012 tot 2013 Argos-Shimano, in 2014 Giant-Shimano, in 2015 en 2016 Team Giant-Alpecin en van 2017 tot en met 2020 Team Sunweb. In 2021 heeft de ploeg DSM als nieuwe hoofdsponsor gevonden en zal het rijden onder de naam Team DSM.[2]
Bekende (oud-)renners
Geschiedenis
1999-2004
In november 1998 werd door Arend Scheppink in discotheek Lucky in Rijssen de wielerploeg Batavus-Bankgiroloterij-Big Star aangekondigd die in 1999 zowel op de baan als op de weg ging rijden. In 2001 wordt Bart Voskamp als kopman gehaald en boekt de ploeg de eerste aansprekende resultaten en mag onder meer deelnemen aan de Ronde van Vlaanderen. Eind 2003 volgt er een breuk met onder anderen Voskamp en ploegleider Johan Capiot als Scheppink de aanvraag voor een licentie als Trade Team 1 voor 2004 financieel niet verantwoord acht. Eind 2004 lijkt het doek te vallen voor de ploeg, maar Scheppink vindt in Shimano op de valreep een nieuwe sponsor en laat het team fuseren met het reeds bestaande Japanse Shimano Racing dat wel zelfstandig in Azië actief blijft en als opleidingsploeg fungeert.[3]
2005-2008
Als Shimano-Memory Corp ging de ploeg in 2005 rijden met enkele renners van de Bankgiroloterijploeg, onder wie voormalig Nederlands kampioen Rudie Kemna aangevuld met Shimano-renners. Kemna zette na 2005 een punt achter zijn actieve loopbaan als wielrenner en hij werd in 2006 ploegleider bij Skil-Shimano, zoals de ploeg inmiddels was gaan heten. Tot 2008 reden er op voorspraak van de Aziatische sponsor Shimano veel Japanners en Chinezen voor de ploeg, met als doel deze renners ervaring op te laten doen in een professionele Europese wielerploeg in de aanloop naar de Olympische Spelen van Beijing. Na 2008 vertrokken veel van deze Aziaten, zonder dat hun aanwezigheid in de afgelopen jaren tot veel successen had geleid. In 2008 nam Iwan Spekenbrink het management van Scheppink over.
2009-2012
In 2009 rijdt de ploeg net als voorgaande jaren een behoorlijk programma met onder andere diverse ProTour-koersen en krijgt het tevens een wildcard voor de Ronde van Frankrijk.[4] Deze uitnodiging heeft de ploeg vooral te danken aan de aanvallende rijstijl in Parijs-Nice van 2008 en 2009, in beide gevallen met veel Franse renners opgesteld.
Vanaf 2011 had de ploeg ook een vrouwenteam onder de naam Skil-Koga, met onder anderen Regina Bruins, Suzanne de Goede, Roxane Knetemann, Hannah Welter en de Duitse Christina Becker. Sharon van Essen werd als ploegleider aangesteld.[5] Marcel Kittel bezorgde Skil-Shimano op 31 juli 2011 de eerste WorldTour-overwinning door de eerste etappe van de Ronde van Polen te winnen.[6]
Voor het seizoen 2012 nam sponsor Skil afscheid van de ploeg en werd vervangen door Argos Oil met Felt als materiaalsponsor. De ploeg vroeg ook een licentie aan voor de UCI World Tour. Totdat op 30 maart 2012 de nieuwe sponsor bekendgemaakt werd, was de naam Project 1t4i.[7] Ondanks de komst van de Duitse sprinter John Degenkolb kreeg de ploeg geen licentie voor de WorldTour en nam het wederom deel aan de UCI Europe Tour. Shimano bleef cosponsor. Op 6 april 2012 bevestigde de ASO dat Argos-Shimano mocht deelnemen aan de Ronde van Frankrijk 2012. Ruim twee weken later kondigde de organisatie van de Ronde van Spanje aan dat de ploeg ook mee mocht doen aan haar koers.[8] Uiteindelijk kreeg de ploeg startrecht in 19 van de 27 koersen in de World Tour van 2012. Tijdens de Ronde van Spanje van 2012 won de ploeg vijfmaal een etappe. Deze etappezeges werden alle behaald door sprinter John Degenkolb.
2013
Vanaf 2013 heeft de ploeg een licentie voor de World Tour.[9] Het verkreeg daardoor startrecht (en plicht) voor alle World Tour koersen. Het debuut in de Ronde van Italië werd opgeluisterd met een ritzege door John Degenkolb. Op 29 juni behaalde de ploeg haar grootste succes, doordat Marcel Kittel na een chaotisch slot van de eerste etappe van de honderdste Tour de France de sprint won. Hierdoor mocht hij in de tweede etappe in de gele trui starten. Kittel zou deze Tour nog drie etappes winnen, waaronder de laatste op de Avenue des Champs-Élysées in Parijs. Over de belevenissen van de ploeg tijdens deze Ronde van Frankrijk werd de film Nieuwe Helden gemaakt.
In mei van dit jaar overleed oprichter Arend Scheppink op drieënzeventigjarige leeftijd.[10]
Na 2013 ging Argos-Shimano verder zonder de hoofdsponsor Argos.
2014
Zie Giant-Shimano/2014 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.In januari werd bekend de ploeg met het aantrekken van Giant als hoofdsponsor de komende vier jaar als Giant-Shimano in het profpeloton zal rijden. Net als in het vorige seizoen worden ook dit jaar in alle drie de grote rondes etappes gewonnen. Marcel Kittel (2) en Luka Mezgec boeken in de Ronde van Italië drie dagsuccessen, Marcel Kittel zorgt voor een evenaring van zijn vier overwinningen in de Ronde van Frankrijk en John Degenkolb sprint naar vier etappewinsten in de Ronde van Spanje en wint het puntenklassement.
2015
Zie Team Giant-Alpecin/2015 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.In september 2014 werd bekendgemaakt dat de ploeg Alpecin had aangetrokken als cosponsor en dat ze de volgende vier jaar als Giant-Alpecin in het profpeloton zou rijden. In december van datzelfde jaar werd bekendgemaakt dat het team vanaf 2015 onder een Duitse licentie koerste.[11] John Degenkolb bezorgde Team Giant-Alpecin een fraaie seizoensstart, door op 22 maart 2015 de 106e editie van de wielerklassieker Milaan-San Remo en op 12 april 2015 de 113e editie van Parijs-Roubaix op zijn naam te schrijven.
2016
Zie Team Giant-Alpecin/2016 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Op 23 januari werden zes ploegleden (John Degenkolb, Warren Barguil, Chad Haga, Fredrik Ludvigsson, Ramon Sinkeldam en Max Walscheid) aangereden op hun eigen weghelft tijdens een trainingsrit in Spanje door een tegemoetkomende auto.[12]
2017
Zie Team Sunweb/2017 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.In 2017 is de naam van het team gewijzigd in Team Sunweb. De ploeg boekte haar grootste succes tot nu toe met de winst van Tom Dumoulin in de Ronde van Italië. Ook behaalde het team voor de eerste keer goud op het wk ploegentijdrijden.
2018
Zie Team Sunweb/2018 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Tom Dumoulin trekt in 2018 wederom naar Italië om zijn roze trui te verdedigen in de Ronde van Italië. Dumoulin wint de proloog en draagt hierdoor de eerste roze trui van de Giro 2018. Uiteindelijk wordt hij tweede in het eindklassement, achter Sky-renner Chris Froome.[13] Kort na de Giro bevestigd Dumoulin zijn deelname aan de Ronde van Frankrijk. In de aanloop naar de Tour breekt meesterknecht Wilco Kelderman zijn sleutelbeen en wordt hij in het team vervangen door Laurens ten Dam. Ook in deze ronde rijdt Dumoulin sterk, wint de laatste tijdrit en eindigt andermaal tweede, ditmaal 1:51 achter Sky-renner Geraint Thomas.[14]
2019
Zie Team Sunweb/2019 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.De doelstelling voor 2019 is om met Tom Dumoulin weer voor winst in de Ronde van Italië te gaan. Een val in de vierde etappe en daaropvolgende opgave in de vijfde etappe maakt een vroegtijdig eind aan dit doel. Na een operatie en revalidatieperiode lijkt Dumoulin op tijd fit te worden voor de Ronde van Frankrijk, totdat er grind in zijn knie ontdekt wordt (een restant van zijn val in de Giro) en Dumoulin weer een operatie moet ondergaan. Hierdoor mist Dumoulin de Tour en moet Sunweb het doen met een team van aanvallers, wat tot een vrij kleurloze ronde leidt. Na de Tour wordt bekend dat Dumoulin aan het eind van seizoen de overstap maakt naar Team Jumbo Visma.[15]
2020
Zie Team Sunweb/2020 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.2021
Na een vrij succesvol 2020, waarin onder andere er podiumplaatsen waren in het eindklassement van de Giro en drie ritoverwinningen in de Tour, reed Team DSM in 2021 vrij kleurloos rond. Naast dat de resultaten tegenvielen was er ook veel onrust rondom de ploeg. Marc Hirschi vertrok vroegtijdig naar een andere ploeg om redenen die door beide partijen niet bekendgemaakt werden. Verschillende andere renners gaven aan het niet met het beleid van de ploeg eens te zijn en naast Hirschi probeerden ook andere renners voortijdig hun contract te beëindigen.
Belangrijkste resultaten
Grote ronden
Klassiekers
- Parijs-Tours: 2013 (John Degenkolb)
- Vattenfall Cyclassics: 2013 (John Degenkolb)
- Scheldeprijs: 2012, 2013, 2014 (Marcel Kittel)
- Gent-Wevelgem: 2014 (John Degenkolb)
- Milaan-San Remo: 2015 (John Degenkolb)
- Parijs-Roubaix: 2015 (John Degenkolb)
- Waalse Pijl: 2020 (Marc Hirschi)
Kampioenschappen
- Japans kampioen op de weg: 2012 (Yukihiro Doi)
- Nederlands kampioen tijdrijden: 2014, 2016, 2017 (Tom Dumoulin)
- Nederlands kampioen: 2017 (Ramon Sinkeldam)
- Oostenrijks kampioen tijdrijden: 2015, 2017 (Georg Preidler)
- Europees kampioen veldrijden: 2015 (Lars van der Haar)
- Wereldkampioen ploegentijdrijden: 2017 (Tom Dumoulin, Wilco Kelderman, Sam Oomen, Michael Matthews, Lennard Kämna, Søren Kragh Andersen)
- Wereldkampioenschappen individuele tijdrit: 2017 Tom Dumoulin
- Wereldkampioen ploegentijdrijden: 2017 (Floortje Mackay, Leah Kirchmann, Coryn Riviera, Lucinda Brand, Ellen van Dijk, Sabrina Stultiens)
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
