Hitlergroet
gebaar in nazi-Duitsland tussen 1930 en 1944 / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Hitlergroet of nazigroet (Duits: Hitlergruß) is een gebaar dat gebruikt werd in nazi-Duitsland. De groet wordt uitgevoerd door de rechterarm licht omhoog naar voren uit te strekken in de lucht met gestrekte hand, de handpalm omlaag. De persoon die de groet doet, zegt gebruikelijk ook "Heil Hitler!", "Heil, mein Führer!" (Heil aan mijn leider!) of "Sieg Heil!" (Heil aan de overwinning!). Deze groet werd in 1926 verplicht gesteld binnen de NSDAP om gehoorzaamheid te tonen aan de partijleider - Adolf Hitler -, om de Duitse natie te verheerlijken en later ook de Duitse oorlogsinspanningen.[1]
In nazi-Duitsland, van 1933 tot 1945, was de Hitlergroet als zogenaamde "Duitse groet" voor alle Duitsers verplicht, ook bijvoorbeeld in schoolklassen. De groet werd ook verplicht gesteld voor ambtenaren, zowel in levende lijve als in brieven, maar was meestal vrijwillig voor de Reichswehr en Wehrmacht, waar de traditionele militaire groet werd behouden tot kort na de mislukte aanslag op Hitler in 1944. Daarna moesten ook de troepen als teken van trouw aan Hitler de groet brengen.[2]
Deze groet brengen werd na de Tweede Wereldoorlog een strafbaar feit in Duitsland, Oostenrijk en Tsjechië. In andere landen, zoals Nederland, kan deze handeling worden vervolgd op basis van wetgeving inzake belediging.[3]