Smeltzout
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een smeltzout is een zoutverbinding die bij de bereiding van metalen gebruikt wordt om metalen te beschermen tegen oxidatie. Het smeltzout vormt een soort van slak op het gesmolten metaal, zodat zuurstof en andere gassen niet in aanraking met het materiaal kunnen komen. De smelttemperatuur van een smeltzout ligt onder die van het metaal waarvoor het wordt toegepast.
De samenstelling van een smeltzout is deels gelijk aan elektrolyten die bij de elektrolyse van metaalzouten worden toegepast om metaal vrij te maken. Een voorbeeld van een smeltzout dat in de magnesiumproductie gebruikt wordt, bestaat uit 40% CaCl2, 30% NaCl, 20% KCl en 10% MgCl2. Het smeltzout is meestal zwaarder dan het af te dekken metaal, maar door de oppervlaktespanning van het metaal slaagt het er toch in om een afdichtende laag op de smelt (het gesmolten metaal) te vormen. Het verschil in dichtheid tussen metaal en smeltzout is doorgaans iets van 0,15 tot 0,20 g/cm3.
Voor extra afdekking van het gesmolten metaal kan een smeltzout gebruikt worden in combinatie met een afdekgas.