Spietsing
methode om de doodstraf te voltrekken / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Spietsing is een oude, bijzonder afschrikwekkende methode om de doodstraf te voltrekken, die bij diverse volkeren in verschillende delen van Afrika, Azië en Europa in gebruik is geweest.
De veroordeelde werd met de aars op een (niet al te) scherpe (soms ingevette) houten paal gezet, die vervolgens langzaam via aars en endeldarm het lichaam binnendrong, om er uiteindelijk elders weer uit te komen. De veroordeelde zakte soms zeer langzaam over de paal, en wanneer na het doorboren van de darmwand tijdens het doordringen van buik- en borstholte geen vitale organen geraakt werden kon het dagen duren voor de dood intrad. Bij het doden van de Osmanen door Vlad III was het de "kunst" om geen vitale lichaamsdelen, zoals de longen of hart, te raken. De paal moest bij voorkeur langs de ruggengraat omhoog komen. Soms kreeg de veroordeelde een opiumpijp om de "pijn te verzachten".
Soms werd men ondersteboven gespietst en werd de paal door de mond naar binnen gedreven, zodat de paal er aan de onderkant uitkwam. Bij vrouwen werd ook wel de vagina als ingang gebruikt.