Strijkkwartet nr. 4 (Schönberg)
Schönberg / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Arnold Schönberg voltooide zijn Strijkkwartet nr. 4 op 26 juli 1936. De muziek is geschreven in de stijl van het twaalftoonsysteem, dus is voor wat betreft klank modern voor die jaren. De vorm die Schönberg koos is echter meer in de traditie van klassieke muziek. Het stuk bestaat uit vier delen:
- Allegro molto, energico
- Comodo
- Largo
- Allegro
Strijkkwartet nr. 4 | ||||
---|---|---|---|---|
Componist | Arnold Schönberg | |||
Soort compositie | strijkkwartet | |||
Gecomponeerd voor | strijkkwartet | |||
Opusnummer | 37 | |||
Compositiedatum | < 26 juli 1936 | |||
Première | 8 januari 1937 | |||
Duur | 34 minuten | |||
Oeuvre | Oeuvre van Arnold Schönberg | |||
|
Deel 1 is geschreven in de sonatevorm met een steeds terugkerend thema dat in het begin wordt neergezet. Het Comodo is geschreven in de ABA-vorm, waarbij het thema B eigenlijk een variatie is van thema A. Deel 3 laat een ABAB-structuur zien en is (relatief) melodieus. Deel 4 bevat weer variaties van het thema.
Schönberg had veel vertrouwen in dit werk. Hij schreef op 3 augustus 1936 aan zijn mecenas Elizabeth Sprague Coolidge, dat hij tevreden was over deze muziek en verwachtte dat het plezanter was om naar dit werk te luisteren dan naar zijn nummer 3.