Supermarine S.6B
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Supermarine S.6B was een laagdekker race-watervliegtuig ontwikkeld door Reginald Mitchell van het bedrijf Supermarine voor het winnen van de Schneider Trophy in 1931, het is de voorloper van de Supermarine Spitfire.[1]
Snelle feiten Fabrikant, Lengte ...
Supermarine S.6B | ||||
---|---|---|---|---|
Fabrikant | Supermarine | |||
Lengte | 8,79 m | |||
Spanwijdte | 9,14 m | |||
Hoogte (vanaf de grond) | 3,73 m | |||
Leeggewicht | 2.082 kg | |||
Vleugeloppervlak | 13,5 m² (profiel: RAF 27) | |||
Max. startgewicht | 2.761 kg | |||
Motoren | 1 × Rolls-Royce R V-12 watergekoelde zuigermotor. | |||
Max. stuwkracht per motor | 1.753 kW (2.350 pk) | |||
Kruissnelheid | 630 km/u (gemeten record: 655,8 km/u) | |||
Eerste vlucht | 1931 | |||
Voornaamste gebruikers | RAF | |||
Aantal gebouwd | 2 | |||
|
Sluiten