Symfonie nr. 7 (Mahler)
Mahler / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Zevende Symfonie van componist Gustav Mahler was op het moment van haar voltooiing (1908) de negende, mogelijk zelfs de tiende symfonie van de componist: voor zijn officiële eerste symfonie - een bewerking van het grote 'Symfonisch gedicht in twee delen: Der Titan' - had Mahler reeds twee dan wel drie (ongenummerde) symfonieën gecomponeerd.
Symfonie nr. 7 | ||||
---|---|---|---|---|
Componist | Gustav Mahler | |||
Soort compositie | Symfonie | |||
Andere aanduiding | Lied der Nacht | |||
Compositiedatum | 1904 - 1906 | |||
Première | 19 september 1908 (Praag) | |||
Duur | ca. 70 - 80 minuten | |||
Vorige werk | Symfonie Nr. 6 | |||
Volgende werk | Symfonie nr. 8 (Sinfonie der Tausend) | |||
Oeuvre | Lijst van werken | |||
|
Mahler begon aan deze symfonie in 1904 met het schrijven van delen 2 en 4, getiteld 'Nachtmusik' I en II. Dit was nog voor het componeren van het vierde deel, de finale, van zijn Zesde symfonie.
Opvallend aan deze Zevende is de aparte orkestratie. De symfonie telt vijf delen:
- 1. Langsam - Allegro
- 2. Nachtmusik I
- 3. Scherzo
- 4. Nachtmusik II
- 5. Rondo-Finale
Vanwege het algemeen 'duistere' karakter van de eerste vier delen (de delen 2 en 4 kregen de naam "nachtmuziek" en het scherzo kreeg de aanduiding "Schattenhaft", schaduwachtig) wordt de symfonie ook wel "Lied der Nacht" genoemd.