Tarcisio Burgnich (Ruda, 25 april 1939 – Forte dei Marmi, 26 mei 2021) was een Italiaans voetbalspeler die als verdediger speelde en nadien ook een loopbaan als trainer opbouwde.
Snelle feiten Persoonlijke informatie, Geboortedatum ...
Sluiten
Burgnich kwam gedurende zijn loopbaan uit voor Udinese, Juventus, Palermo, Inter en Napoli. Hij wordt vooral herinnerd voor zijn zeer succesvolle clubcarrière bij Inter Milaan, waar hij een belangrijk lid was van het Grande Inter-elftal onder trainer Helenio Herrera. Hij had samen met ploeggenoot Giacinto Facchetti een belangrijke rol in de defensieve speelstijl Catenaccio van Inter vanwege zijn snelheid, uithoudingsvermogen, drang naar voren en inzet. Burgnich won viermaal de Serie A, tweemaal de Europacup I en tweemaal de Intercontinental Cup met Inter. Op internationaal niveau vertegenwoordigde Burgnich het Italiaans voetbalelftal tijdens de Olympische Zomerspelen van 1960 en tijdens drie WK's. Hij was ook lid van het nationale team dat in 1968 het EK won, een primeur voor Italië.
Burgnich was een veelzijdige speler die op verschillende plekken in de verdediging inzetbaar was. Hij werd niet alleen ingezet als rechtsachter en centrale verdediger, maar ook als libero. Vanwege zijn imposante lichaamsbouw en fysieke speelstijl gaf Inter-teamgenoot Armando Picchi hem de bijnaam "La Roccia" (De Rots).[1]