Tehuis
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een tehuis is in Nederland en Vlaanderen een residentiële voorziening, waar de combinatie zorg en wonen aangeboden wordt aan personen die behoefte hebben aan intensieve zorg die binnen de thuissituatie niet (meer) mogelijk is. Naargelang de doelgroep en de specifieke zorg zijn er verschillende soorten tehuizen:
- Zieken
- Jongeren
- Weeshuis
- Voogdij(te)huis
- Kindertehuis
- Begeleidingstehuis voor bijzondere jeugdzorg
- Ouderen
- Personen met een handicap
- Personen met een lichamelijke of zintuiglijke handicap
- (Lichamelijke) gehandicapten tehuis
- Doveninstituut of tehuis voor doven en doofstome
- Blindeninstituut of tehuis voor blinden
- Personen met een verstandelijke of geestelijke handicap
- (Verstandelijk) gehandicaptentehuis
- Demententehuis
- Psychiatrische inrichting
- Dolhuis
- Dakloze en thuisloze
- Dak- en thuisloze tehuis (24/7, geen dag of nacht opvang)
In de Tweede Wereldoorlog bestonden er in Nederland ook zogenaamde Joodsche Tehuizen (bv. Villa Bouchina te Doetinchem), waar Joden vanwege hun afkomst werden geplaatst.