Temperatuurcoëfficiënt
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De temperatuurcoëfficiënt drukt de (relatieve) gevoeligheid uit van een fysische grootheid (bijvoorbeeld de elektrische geleidbaarheid) voor veranderingen in de temperatuur. Bij een positieve temperatuurcoëfficiënt neemt de grootheid toe wanneer de temperatuur toeneemt, bij een negatieve temperatuurcoëfficiënt neemt deze af.
In het algemeen kan men een temperatuurcoëfficiënt voor een grootheid dan definiëren door de vergelijking
ofwel
Hierin is de verandering in grootheid (zodat de relatieve verandering is) en de verandering in de temperatuur.
In SI-eenheden wordt een temperatuurcoëfficiënt uitgedrukt in kelvin−1 (K−1).
Voorbeelden van temperatuurcoëfficiënten zijn die voor
- de elektrische weerstand (of equivalent, de elektrische geleidbaarheid),
- de dichtheid van een materiaal (thermische uitzettingscoëfficiënt)
- de reactiviteitscoëfficiënt voor kernbrandstof in een kernreactor.