Terminatief
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De terminatief is een naamval met als hoofdbetekenis "naar/tot(aan)" (plaats en tijd). Deze naamval komt vooral voor in Fins-Oegrische talen, het Sumerisch, Mongools en Tibetaans.
Zie voor de andere betekenis aspectualiteit
Meer informatie Naamvallen ...
Naamvallen |
---|
Abessief |
Ablatief (zesde naamval) |
Absolute naamval |
Absolutief |
Accusatief (vierde naamval) |
Adessief |
Adverbialis |
Algemene Latijnse vervoegingen en verbuigingen |
Allatief |
Apudessief |
Associatief |
Aversief |
Benefactief |
Causalis-finalis |
Causatief |
Comitatief |
Datief (derde naamval) |
Delatief |
Dieptecasus |
Distributief |
Elatief |
Ergatief |
Essief |
Exessief |
Factitief |
Genitief (tweede naamval) |
Illatief |
Inessief |
Instructief |
Instrumentalis (achtste naamval) |
Intratief |
Locatief (zevende naamval) |
Multiplicatief |
Nominatief (eerste naamval) |
Objectief |
Obliquus (Hindi) |
Obliquus |
Partitief |
Pegatief |
Pertingent |
Prepositionalis |
Prolatief |
Sociatief |
Sublatief |
Superessief |
Temporalis |
Terminatief |
Translatief |
Vocatief (vijfde naamval) |
Sluiten