Narcissus (Claudius)
politicus uit Oude Rome (-54) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Tiberius Claudius Narcissus, geboren Narcissus, (?, ? - ?, oktober 54) was in de "eerste eeuw" in het Romeinse rijk een vrijgemaakte slaaf (libertus) en gunsteling van keizer Claudius (41-54 n.Chr.), die samen met (Gaius Julius) Callistus en Antonius Pallas een rol kreeg in rechtspraak en bestuur. Hij was praetor en praepositus ab epistulis ("opzichter van de brieven").[1]
Tiberius Claudius Narcissus | ||||
---|---|---|---|---|
Geboortedatum | 1e eeuw ? | |||
Sterfdatum | oktober 54 | |||
Tijdvak | Romeinse Keizerrijk | |||
Partij | Claudius | |||
Cursus Honorum | ||||
Praetor in | rond 48 | |||
Persoonlijke gegevens | ||||
Familie | Gens Claudia | |||
Gehuwd met | Claudia Dicaeosyna | |||
|
Hij was een van de eerste vrijgelatenen die een belangrijke functie kregen in het Romeinse rijk. Zoals gebruikelijk voor vrijgelatenen en geadopteerden werd de naam van zijn patroon aan zijn naam toegevoegd.
Hij maakte van zijn invloed gebruik om zichzelf te verrijken en Rome te verdrukken. Hij veroorzaakte de val van Messalina. Hij haalde zich echter later de haat van Julia Agrippina minor op de hals,[2] die hem, toen zij het plan had gevormd om Claudius te vermoorden, uit Rome verwijderde, naar het zuidelijker Campania, en vervolgens na de dood van Claudius in oktober 54 ter dood brengen,[3] nadat hij nog vooraf zijn briefwisseling met Claudius had vernietigd, om niet door de ontdekking daarvan anderen in het ongeluk te storten.