Tinnitus
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Tinnitus of fantoomgeluid, ook oorsuizen genoemd, is het waarnemen van een voortdurend geluid, zonder dat er in de omgeving een geluidsbron aan te wijzen is. Tinnitus kan variëren van piep-, sis-, fluit-, brom- of ruistonen in een of beide oren. Het geluid wordt vooral waargenomen wanneer er geen of weinig omgevingsgeluid is. De naam komt van het Latijnse tinnitus aurium, wat ‘het rinkelen van de oren’ betekent. Een in de uitgaanswereld gebruikte term is 'disco-doofheid' of 'disco-tinnitus'.
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
Snelle feiten Oorsuizen, Coderingen ...
Oorsuizen | ||||
---|---|---|---|---|
Tinnitus | ||||
Coderingen | ||||
ICD-10 | H93.1 | |||
ICD-9 | 388.3 | |||
DiseasesDB | 27662 | |||
MedlinePlus | 003043 | |||
eMedicine | ent/235 | |||
|
Sluiten
Tinnitus kan voorkomen in combinatie met hyperacusis,[1] tonisch tensor tympani syndroom[2] en misofonie[3]. Tinnitus is een symptoom van (fysieke en/of mentale) overbelasting.