Token (identificatie)
identificatie / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een token is over het algemeen een reeks cijfers of karakters die geheim is en soms ook uniek. Iemand die in het bezit is van een correct token heeft dit hoogstwaarschijnlijk niet geraden en bewijst daarmee het token te hebben.
Dit bewijs wordt op twee manieren gebruikt:
- Het token is specifiek aan één persoon (of andere entiteit) uitgegeven en dient ter authenticatie.
- Het geeft het recht om een actie uit te voeren. Het token dient dan als autorisatie voor het uitvoeren van een handeling.
Een voorbeeld van een persoonlijk token is een pin (persoonlijk identificatienummer), een reeks van vier cijfers die een klant moet onthouden en intikken op een geldautomaat bij het opnemen van geld of bij het aanzetten van de gsm om de simkaart te activeren. De bankautomaat leidt uit de gegevens op de pas af wie de klant zou moeten zijn, en controleert de identiteit van de klant door hem de pincode te vragen.
Een voorbeeld van het tweede geval is het zogenaamde token-ringnetwerk waarbij computers op een netwerk alleen mogen zenden als ze het token hebben. Een nauwkeurig omschreven protocol zorgt ervoor dat onder normale omstandigheden nooit twee machines het token hebben.