Tor (landvorm)
landvorm / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een tor (Cornisch: tor; Oudwelsh: twrr; Schots-Gaelisch: tòrr) is op de Britse Eilanden een aanduiding voor een heuvel waarvan de top een steen is, die los in het landschap staat, dus ontsloten is. De naam komt oorspronkelijk uit het zuidwesten van Engeland, waar tors voorkomen in het Nationaal park Dartmoor en Bodmin Moor, dus uit Devon en Cornwall. In het zuiden van Wales worden dergelijke heuveltoppen ook tor genoemd, er zijn er vooral langs de rotsachtige kust zoals in de Vale of Glamorgan en op Gower.
De tors waren in de tijd voordat de christenen kwamen plekken met een mystieke betekenis waar rituelen plaatsvonden. Dit is door tegenwoordige neodruïden overgenomen.