Trapdijk
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De trapdijk is een Rotterdams idee voor een multifunctionele stadsdijk. Het is een trapsgewijs opgebouwde dijk zonder taluds, maar door de uitvoering met treden die op verschillende manieren gebruikt kunnen worden zeer veel breder dan een doorsnee dijk. Met het ontwerp wil men waterveiligheid en gebruiksfuncties combineren.
De ‘traptreden’ zijn volgens de ontwerpers te gebruiken voor wegen, parkeren, groen, bebouwing en waterberging. Dit in tegenstelling tot conventionele dijken, waarvan de schuin aflopende taluds vrijwel uitsluitend de functie van waterkering hebben. Een trapdijk kan zo worden ontworpen dat hij sterker en veiliger is dan een normale waterkering. Het gebruik van wanden in de trapdijk zorgt voor versterking van de dijk. De wanden of schermen voorkomen dat kwelwater doorsijpelt, met als gevolg minder verzilting van het grondwater. Het ontwerp van de trapdijk is te gebruiken voor nieuwe en bestaande dijken.
Het idee van de trapdijk speelt in op de verwachte stijgende waterstanden en de daarmee gepaard gaande grotere behoefte aan bescherming tegen overstromingen. Door de stijging van het waterpeil is het nodig om bestaande dijken te verhogen en te versterken. Bij traditionele dijken met taluds houdt een verhoging automatisch een verbreding van de dijk in. In een intensief gebruikt gebied is daar vaak geen ruimte voor of gaat die ruimte ten koste van bijvoorbeeld wonen of parkeren. Doordat de trapdijk allerlei stedelijke gebruiksfuncties kan herbergen is het mogelijk hem in te passen in een stedelijke situatie.