Twaalfstedentocht
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Twaalfstedentocht is een legendarische schaatstocht over 320 km langs twaalf steden in Noord-Holland en is de eerste langeafstandsschaatstocht in de geschiedenis. De tocht is slechts tweemaal in de geschiedenis verreden. De eerste maal werd deze tocht verreden in 1676 door vier Zaankanters en pas in 1822 werd de tocht een tweede maal verreden door de gebroeders Oostindië.
De route komt langs de steden Haarlem, Amsterdam, Weesp, Naarden en Muiden en vervolgens via Pampus naar Monnickendam, Edam, Purmerend, Hoorn, Enkhuizen, Medemblik en Alkmaar.
Behalve de lengte van het parcours maakt vooral de natuur de tocht uitzonderlijk. Het Markermeer bevriest in de mate dat men erop kan schaatsen alleen tijdens strenge winters. In de zeventiende en negentiende eeuw was het water nog zout en was er getijdenwerking (Zuiderzee), wat nog veel kouder weer vereiste dan tegenwoordig.[1]