Uit ons Krijtland
boek van Eli Heimans / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Uit ons Krijtland is een boek, geschreven door Eli Heimans (1861-1914) en voor het eerst uitgegeven in 1911. Het bevat een beschrijving van een deel van het "Krijtland", het landschap in een gebied van ongeveer 12 km2 in het Boven-Geuldal rondom het Zuid-Limburgse dorp Epen en van de daar voorkomende levensgemeenschappen van planten en dieren in relatie tot de bodem. Hoewel het boekje door hemzelf werd aangeduid als “bestemd voor den vacantie-tijd van natuurvrienden”[1] en het een luchtige schrijfstijl heeft, worden er toch een aantal in die tijd nog weinig bekende zaken voor het voetlicht gebracht. Het beschrijft "het verband tusschen het leven van plant en dier en den grond, waarop en waarvan zij leven; daardoor treedt de studie van het landschap als geheel op den voorgrond, en meteen komt de geschiedenis van dien grond op het programma. Dientengevolge zijn er in dit boekje heel wat bladzijden besteed aan de historische geologie van Nederland.
Uit ons Krijtland | ||||
---|---|---|---|---|
Auteur(s) | Eli Heimans | |||
Taal | Nederlands | |||
Onderwerp | natuur bij Epen | |||
Genre | non-fiction | |||
Uitgever | W. Versluys | |||
Uitgegeven | 1911 | |||
|
Toch bedoelt het geenszins een bijdrage te leveren tot de geologie van nederland; het beoogt niets dan de belangstelling te wekken van de leeken, en vooral van de jongelui die al van natuurstudie houden, voor dit zoo belangwekkende, zoo belangrijke en toch bij ons zoo verwaarloosde onderdeel der natuurlijke historie."[2]
In de oorspronkelijke versie waren bij het boekje een kaart en een aantal stereoscoopplaten gevoegd, die waren gemaakt door Heimans' zoon Jacob, de latere hoogleraar botanie aan de Universiteit van Amsterdam.