Vacuümdiode
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De vacuümdiode is een elektronenbuis met de functie van gelijkrichter. De buis bestaat uit een vacuüm ruimte waarin een kathode en een anode zijn aangebracht. De kathode is of zelf als gloeidraad uitgevoerd, of rondom een gloeidraad aangebracht. Met de vacuümdiode werd voor het eerst gelijkrichting van wisselstroom voor grotere elektrische vermogens mogelijk. De uitvinding van de radiobuis wordt toegeschreven aan John Ambrose Fleming, die in 1904 de vacuümdiode patenteerde.
Sinds de jaren 60 is dit soort diode meer en meer vervangen door de halfgeleiderdiode.