Vanden winter ende vanden somer
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Vanden Winter ende vanden Somer is een Middelnederlands toneelstuk dat omstreeks 1350 moet zijn geschreven. Met zijn 625 in rijm opgestelde regels is het het beknoptste van de vier abele spelen uit het Hulthemse handschrift. De andere abele spelen zijn Gloriant, Esmoreit en Lanseloet van Denemerken.
Vanden Winter ende vanden Somer is het oudste bekende allegorische toneelstuk in het Nederlands. Het stuk handelt over de zogenaamde strijd tussen de hoofd-jaargetijden (winter en somer), en hun mogelijkheden voor de liefde. De onderliggende boodschap van het stuk is dat de mens in het leven steeds zijn eigen keuzes dient te maken, zonder zich iets gelegen te laten liggen aan externe factoren zoals de seizoenen. Het stuk wordt bij opvoering gevolgd door de sotternie (klucht) Rubben.