Venera 15
Ruimtevaartmissie / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Venera 15 was een Russische onbemande ruimtevlucht naar de planeet Venus uit de eerste helft van de jaren 80 van de vorige eeuw. Doel van deze missie was om, samen met zusterschip Venera 16, onderzoek te doen naar de oppervlakte van onze naaste buur. Deze gecombineerde missies waren de laatste uit het geslaagde Veneraprogramma.
Venera 15 | ||||
---|---|---|---|---|
Een winkel-tripelprojectie van het in kaart gebrachte Venuslandschap door Venera 15 en 16 | ||||
Organisatie | Sovjet-Unie | |||
Missienaam | Venera 15 | |||
Lanceringsdatum | 2 juni 1983 | |||
Lanceerbasis | Bajkonoer | |||
Draagraket | Proton | |||
Massa | Leeg 4000 kg, afgetankt 5250 kg | |||
Doel | Venus | |||
Baan om hemellichaam | 10 oktober 1983, periapsis 1000 km, apoapsis 65.000 km, omlooptijd 24 uur, inclinatie 92,5 ° | |||
Duur missie totaal | 2 juni 1983 - 10 juli 1984 | |||
|
In tegenstelling tot de meeste van hun voorgangers beschikten deze sondes niet over een lander. In plaats daarvan beschikten ze over een krachtige radar om een omvangrijk deel van de Venusiaanse oppervlakte in kaart te brengen. Dit Russische duo bouwde voort op de resultaten van de Amerikaanse Pioneer Venus 1. Het feit dat dit gebeurde vanuit een omloopbaan en dus geen landing noodzakelijk was, gold als groot voordeel. Ze raakten zo, in tegenstelling tot hun onfortuinlijke voorgangers, niet binnen een uur of twee defect door de hoge temperatuur in de Venusiaanse dampkring. Zo hadden de Russen een stuk langer plezier van hun geld. Een gemiddelde Venera kostte een aardige cent: 100 miljoen roebel, met de aantekening dat men ze praktisch altijd in duo's lanceerde.