Versieren
communicatie met als doel seksueel contact / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Versieren is een vorm van communicatie tussen twee mensen met als doel een liefdesrelatie of seksueel contact. Veroveren, verleiden en het hof maken zijn min of meer synoniemen. In de straattaal en door de jeugd, worden weleens de synoniemen ‘hosselen’ en 'fiksen' gebruikt.
De twee beroemdste versierders uit de geschiedenis zijn Giacomo Casanova en het personage Don Juan. Met een 'casanova' of een 'don juan' wordt dan ook een vrouwenversierder bedoeld.
De twee beroemdste verleidsters uit de geschiedenis zijn Cleopatra en Valeria Messalina. De laatste geldt als toonbeeld van onverzadigbare geslachtsdrift. Aan haar schrijft men toe de woorden "Lassata, sed non satiata" (Latijn voor "Vermoeid, maar niet verzadigd").
De oudste systematische versierhandleiding is de Ars Amatoria (Latijn voor "De kunst van de liefde") van Publius Ovidius Naso. Dit leerdicht bestaat uit drie boeken. De eerste twee boeken dateren van circa 1 v.Chr. en het derde boek van circa 1 n.Chr. Mannen wordt in boek 1 en 2 de kunst van het versieren onderwezen en vrouwen in boek 3.
De meeste mensen vinden een partner via de vriendenkring, het uitgaansleven, het werk, de school of de parochie. Sinds het midden van de jaren 1990 gebeurt dit ook meer en meer via internetdating en speeddating.[1]