Elektrische verwarming
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een elektrische verwarming is een elektrisch apparaat dat elektriciteit omzet in warmte. Het verwarmingselement in het apparaat is een elektrische weerstand, die warm wordt als er een elektrische stroom door loopt.
Het verwarmingselement in iedere elektrische verwarmer bestaat uit een elektrische weerstand en functioneert op basis van het Joule-verwarmingsprincipe: wanneer een elektrische stroom door een weerstand gaat, wordt de elektrische energie omgezet in warmte-energie. Hedendaagse elektrische verwarmingsapparaten maken veelal gebruik van nichroomdraad als actief element.
Met een elektrische kachel wordt vaak een verplaatsbare kachel bedoeld, die doorgaans dienstdoet als bijverwarming. Alhoewel het elektrisch verwarmen van kamers, lokalen enz. door het grote energieverbruik vrij duur is, wordt dit soort kachels toch veel toegepast. Dit komt door de eenvoudige regeling, het gerieflijke gebruik en het ontbreken van een aansluiting om gassen af te voeren, hierdoor kan men de kachel overal in het vertrek plaatsen, daar waar warmte nodig is. Een elektrische kachel is doorgaans voorzien van een thermostaat waarmee de temperatuur kan worden ingesteld.