Vrede van Schönbrunn
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Vrede van Schönbrunn, ook wel het Verdrag van Schönbrunn genoemd, was een vredesverdrag dat in 1809 gesloten werd tussen het keizerrijk Oostenrijk van Frans I en het Franse keizerrijk van Napoleon. Met het verdrag eindigde de Vijfde Coalitieoorlog nadat Napoleon de Oostenrijkers had verslagen in de beslissende Slag bij Wagram (5-6 juli) en de Oostenrijkers gedwongen had tot een wapenstilstand op 10 juli.
Het verdrag werd op 14 oktober 1809 getekend in het Schönbrunn-paleis in Wenen. Frankrijk kon de vredesvoorwaarden aan het vernederde Oostenrijk dicteren. De Oostenrijkers, die na de Derde Coalitieoorlog opnieuw een pijnlijke nederlaag tegen Frankrijk hadden geleden, moesten hierbij nogmaals grote gebieden afstaan.
Na de Vrede van Schönbrunn stond Napoleon op het hoogtepunt van zijn macht. Het grootste deel van Europa was Frans, een Franse vazalstaat of een Franse bondgenoot. De vrede zou blijven bestaan tot het Verenigd Koninkrijk, Rusland en Zweden in 1812 een bondgenootschap tegen Frankrijk sloten om het continentaal stelsel te doorbreken. Daarop startte Napoleon een invasie van Rusland.