Roman van Walewein en het schaakspel
boek / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Roman van Walewein, kortweg de Walewein, is een Middelnederlandse Arthurroman, geschreven door ene Penninc in naar men denkt het derde kwart van de dertiende eeuw, en nog binnen die periode van een slot voorzien door Pieter Vostaert, omdat Penninc bewust of door omstandigheden de roman niet voltooid had. Het oudste bewaard gebleven handschrift dateert van omstreeks 1350.[1]
Snelle feiten Bewaarlocatie, Plaats van ontstaan ...
Roman van Walewein | ||||
---|---|---|---|---|
Walewein achtervolgt het vliegende schaakspel op zijn paard Gringolet. Miniatuur van het enige bewaard gebleven handschrift met de volledige tekst. | ||||
Bewaarlocatie | Universiteitsbibliotheek Leiden (hs. LTK 195) | |||
Plaats van ontstaan | graafschap Vlaanderen | |||
Datum van ontstaan | tekst: ca. 1250-1275 manuscript: 1350 | |||
Betrokken personen | ||||
Auteur(s) | "Penninc" Pieter Vostaert | |||
Kenmerken | ||||
Omvang | 11.198 verzen | |||
Taal | Middelnederlands | |||
|
Sluiten
De roman wordt algemeen geprezen om zijn speelsheid en vertelkunst. Het werk behoort tot de Canon van de Nederlandse letterkunde, waar het onder meer deel uitmaakt van de Vlaams-Nederlandse literatuurcanon.