Waterleidingwet
wet / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Waterleidingwet was een Nederlandse wet die vastgesteld was in 1957 en die de organisatie van de openbare drinkwatervoorziening en toezicht op waterleidingbedrijven regelde .
Doel was de bescherming van de volksgezondheid tegen risico's bij de levering of beschikbaarstelling van leidingwater. Door de wet waren waterleidingbedrijven verplicht betrouwbaar drinkwater te leveren onder andere via regelmatige controles. De VROM-Inspectie hield toezicht of drinkwaterbedrijven de wet naleven.
Betrouwbaar drinkwater is een eerste levensbehoefte. In de waterleidingwet is daarom vastgelegd dat alleen publiekrechtelijke rechtspersonen (overheden) of privaatrechtelijke rechtspersonen (zoals N.V.'s) die onder overheidscontrole staan zoals waterleidingbedrijven drinkwater mogen produceren en leveren.[1] Privatiseren van de drinkwatervoorziening, zoals voor aardgas en elektriciteit is geregeld in de wet onafhankelijk netbeheer, is daardoor niet mogelijk.