Watervoetafdruk
Hoeveelheid water nodig om goederen of diensten te produceren / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De watervoetafdruk (WV) van een persoon, gemeenschap of bedrijf is de totale hoeveelheid zoet water die gebruikt is om alle goederen en diensten te produceren die door deze persoon of gemeenschap worden geconsumeerd, of die door het bedrijf worden geproduceerd. Het watergebruik wordt gemeten in geconsumeerde (verdampte) en/of vervuilde kubieke meter water per tijdseenheid.
Er wordt onderscheid gemaakt tussen drie soorten watervoetafdruk:[1]
- regenwater (groene WV)
- grond- en oppervlaktewater (blauwe WV)
- vervuild water (grijze WV; de hoeveelheid water die nodig is om vervuild water te verdunnen tot de toegelaten norm)
De watervoetafdruk kan worden berekend voor elke groep consumenten (individu, familie, dorp, stad, provincie of land) of producenten (publieke organisatie, bedrijf of economische sector) of voor afzonderlijke producten. De watervoetafdruk geeft, behalve gebruikte/vervuilde watervolumes, ook de locaties aan waar dit gebeurde en kan helpen om een link te leggen tussen geconsumeerde producten en consumenten enerzijds en plaatselijke waterproblemen anderzijds. In een wereld waarin waterschaarste in toenemende mate een probleem vormt, kan het een belangrijk gereedschap zijn in de dialoog tussen consumenten, producenten en beleidsmakers. Het kan helpen bepalen hoe verantwoordelijkheden kunnen worden genomen en (internationale) goederenstromen ingericht, om waar mogelijk watervoetafdrukken te verkleinen.
Het concept werd in 2002 geformuleerd door dr. Arjen Hoekstra, hoogleraar watermanagement aan de Universiteit Twente, medeoprichter (in 2008) en wetenschappelijk directeur van het Water Footprint Network, tevens verbonden aan het kennis- en opleidingscentrum voor water, IHE Delft Institute for Water Education.