Whiteout
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een whiteout is een meteorologisch verschijnsel, dat vooral in poolgebieden en hooggebergten voorkomt.
Het gaat om een bijzondere vorm van helderheid die men bij een combinatie van een besneeuwde bodem en gedempt zonlicht (door bewolking, nevel of sneeuwval) kan waarnemen. Door de sterke maar diffuse reflectie van het zonlicht doet zich een sterke vermindering van contrast voor, waardoor de ganse omgeving gelijkmatig helder lijkt te zijn en de horizon verdwijnt: bodem en lucht gaan naadloos in elkaar over. Contouren en schaduwen zijn vrijwel onzichtbaar. De toeschouwer lijkt zich in een lege, oneindige, lichtgrijze ruimte te bevinden, wat psychisch moeilijk te verwerken is. Het kan leiden tot desoriƫntatie en evenwichtsstoornissen.