Wilfrid Sellars
Amerikaans filosoof / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Wilfrid Stalker Sellars (Michigan, 20 mei 1912 – Pittsburgh, 2 juli 1989) was een Amerikaans filosoof en professor aan de Universiteit van Pittsburgh. Sellars heeft belangrijke bijdragen geleverd aan de filosofie, in het bijzonder aan de filosofie van de geest, de kennisleer en de metafysica. Hierbij vertegenwoordigde hij het standpunt van het naturalistisch realisme.
Wilfrid Sellars | ||||
---|---|---|---|---|
Persoonlijke gegevens | ||||
Volledige naam | Wilfrid Stalker Sellars | |||
Geboren | Michigan, 20 mei 1912 | |||
Overleden | Pittsburgh, 2 juli 1989 | |||
Nationaliteit | Verenigde Staten | |||
Werkzaamheden | ||||
Vakgebied | filosofie | |||
Universiteit | Universiteit van Pittsburgh | |||
Beroep | filosoof | |||
Bekende werken | Empiricism and the Philosophy of Mind, Philosophy and the Scientific Image of Man | |||
|
Sellars is het best bekend als criticus van foundationalistische epistemologie, maar zijn filosofische geschriften zijn vooral gericht op de verzoening van de intuïtieve of manifeste beschrijving van de wereld met een meer naturalistisch, wetenschappelijk beeld van de wereld. Sellars was wellicht de eerste die elementen van het Amerikaans pragmatisme combineerde met elementen uit de analytische filosofie en het logisch positivisme. In zijn werk vindt men ook een sterk verwantschap met het traditioneel Duitse transcendentaal idealisme, voornamelijk in zijn werk Science and Metaphysics: Kantian Variations (1968).
Robert Brandom, Sellars' jongere collega in Pittsburgh, noemt Sellars samen met Willard Van Orman Quine de belangrijkste filosofen van hun generatie. Sellars' poging om een systematische filosofie uit te werken die zowel de alledaagse als de wetenschappelijke kijk op de werkelijkheid trachtte te verenigen, kan beschouwd worden als de grondlegging van wat men soms de "Pittsburghse School" noemt, met onder anderen Robert Brandom, John McDowell en John Haugeland als leden.
De verdere invloed van Sellars strekt zich uit over verscheidene gebieden in de hedendaagse Anglo-Amerikaanse wijsbegeerte, van neopragmatisme (met Richard Rorty[1]) en eliminatief materialisme (met Paul Churchland) tot rationalisme (met Laurence BonJour).