Wolfgang Rihm
Duits componist / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Wolfgang Rihm (Karlsruhe, 13 maart 1952) is een Duits componist.
Hij behaalde zowel zijn middelbareschooldiploma als zijn conservatoriumdiploma's voor muziektheorie en compositie in 1972. In 1974 ging zijn vroege werk Morphonie in première tijdens het Donaueschingen Festival, hetgeen hem gelijk prominent in de Europese muziekkringen plaatste. Rihms vroegere werken waarin hedendaagse technieken verweven zijn met emotionele invloeden van Mahler en Schönbergs vroege expressionistische periode worden gezien als een opstand tegen de avant-garde generatie van Boulez, Stockhausen (bij wie hij studeerde in 1972–73), en anderen, en leidden tot een groot aantal opdrachten in de erop volgende jaren. Eind jaren 70 en begin jaren 80 werd zijn naam geassocieerd met de beweging New Simplicity. Zijn werken bevatten nog steeds expressionistische elementen, hoewel ook de invloed van onder anderen Luigi Nono, Helmut Lachenmann en Morton Feldman zijn scheppingen behoorlijk hebben beïnvloed.
Rihm is een veelschrijver, met honderden voltooide composities, waarvan een groot deel nog niet commercieel opgenomen zijn. Hij ziet zelf een afgemaakt werk niet altijd als een laatste woord over een onderwerp: bijvoorbeeld het orkestwerk Ins Offene... (1990) werd door hem volledig herschreven in 1992 en daarna als basis van zijn piano concert Sphere (1994) gebruikt, een concert waarin op zijn beurt de pianopartij een hergebruik was van een solopiano werk Nachstudie (ook uit 1994). In 2002 vervaardigde Rihm een nieuwe versie van Nachstudie, Sphäre nach Studie, voor harp, twee contrabassen, piano en slagwerk, en tevens een nieuwe versie van Sphere, getiteld Sphäre um Sphäre, voor twee piano's en kamermuziekensemble. Andere belangwekkende werken omvatten o.a. de twaalf strijkkwartetten, de opera's Die Hamletmaschine (1983-1986, op tekst van Heiner Müller) en Die Eroberung von Mexico (1987-1991, gebaseerd op teksten van Antonin Artaud), meer dan 20 liedcycli, het oratorium Deus Passus (1996), het kamermuziekwerk Jagden und Formen (1995-2001) en een serie gerelateerde orkestwerken onder de titel Vers une symphonie fleuve. Het New York Philharmonic Orchestra verzorgde recent de première van Rihm's Two Other Movements (een opdracht uit 2004).
Rihm staat aan het hoofd van het Instituut voor Moderne Muziek, een afdeling van het conservatorium in Karlsruhe en was componist in residence bij de festivals van Lucerne en Salzburg. Hij ontving de orde "Officier dans l’Ordre des Arts et des Lettres" van Frankrijk in 2001.