Theorie X en theorie Y
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Theorie X en theorie Y zijn twee mensbeelden over het functioneren van mensen in een organisatie in een theorie die door Douglas McGregor in 1960 werden beschreven in zijn boek The Human Side of Enterprise. In deze theorie koppelt hij typische opvattingen over veronderstelde kenmerken van medewerkers aan de wijze waarop ze gemotiveerd moeten worden. In theorie X stuurt een manager zijn medewerkers aan door middel van opdrachten en controle daarop, terwijl de manager in theorie Y zich richt op consensus en participatie. Dit zou volgens McGregor zowel voor bedrijf als voor medewerker voordelig zijn. Voor de medewerker omdat het werk meer plezier en bevrediging oplevert en voor het bedrijf omdat het meer uit de werknemer kan halen door de uitoefening van verbeelding, vindingrijkheid en creativiteit bij het oplossen van organisatorische problemen.[1]
De theorie is een belangrijk werk binnen het managementperspectief van de Human relations en wordt gebruikt in de volgende takken van het management: Humanresourcemanagement, organizational behaviour en organizational development.