Zenú
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Zenú is een indiaanse bevolkingsgroep uit het Caribische kustgebied van Colombia.
Hun cultuur bestond van ongeveer 200 v.Chr. tot 1600 n.Chr. en was vooral bekend om de constructie van indrukwekkende waterwerken en de productie van gouden ornamenten. Het goud, dat vaak met de doden werd begraven, trok de aandacht van de Spaanse veroveraars en veel goudwerk werd gestolen. Met de komst van de Spanjaarden stierf het volk grotendeels uit. De Spaanse kroniekschrijvers uit de 16e eeuw schreven wel over de Zenú's die ze nog aantroffen, maar weinig over hun geschiedenis. In 1966 wees geograaf James Parsons op harkachtige patronen op luchtfoto’s van de moerassen in de benedenloop van de rivier San Jorge,[1] patronen die niet op natuurlijke wijze konden zijn ontstaan. Tien jaar later startte een groot reconstructief onderzoek.