Ziekte van Kawasaki
Een zeldzame hart- en vaten syndroom / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De ziekte van Kawasaki of mucocutaan lymfekliersyndroom (MCLS) is een zeldzame ziekte waarbij de middelgrote bloedvaten door het gehele lichaam ontstoken raken. De ziekte is genoemd naar de Japanse kinderarts Tomisaku Kawasaki die in 1961 voor het eerst werd geconfronteerd met de ziekte, in 1962 de diagnose beschreef en in 1967 hierover een paper schreef. Toen in 1992 in Nelson Textbook of Pediatrics, een standaard tekstboek voor kinderartsen in de Verenigde Staten, de ziekte van Kawasaki als zodanig werd benoemd, werd de naam van de ziekte internationaal geaccepteerd.[2]
De patiënt leed aan een ongeveer twee weken durende hoge koorts; bilaterale conjunctivale hyperemie zonder afscheiding; rood geworden, droge gespleten lippen; diffuse roodheid van de mucosa van de mondholte; aardbei-achtige tong; non-purulente cervicale lymfadenopathie; polymorf erytheem op het lichaam en duidelijke roodheid van handpalmen en voetzolen met induratief oedeem na afschilfering van de vingertoppen.
— Tomisaku Kawasaki, 1962, symptoombeschrijving van zijn eerste Kawasakipatiënt in 1961[3]
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
Ziekte van Kawasaki | ||||
---|---|---|---|---|
Synoniemen | ||||
Latijn | morbus Kawasaki[1] | |||
Nederlands | syndroom van Kawasaki | |||
Coderingen | ||||
ICD-10 | M30.3 | |||
ICD-9 | 446.1 | |||
OMIM | 300530 | |||
DiseasesDB | 7121 | |||
MedlinePlus | 000989 | |||
eMedicine | med/1223 | |||
|