Het oog van een uil.

Zien is het zintuiglijk waarnemen van beelden, oftewel visuele waarneming. Naast de directe waarneming van beelden uit de fysieke werkelijkheid met het gezichtsvermogen, kan zien ook duiden op het indirect waarnemen van mentale beelden: denken of dromen.

Het directe, ruimtelijke, waarnemen van beelden berust op het zien met beide ogen tegelijk. Door de afstand tussen beide ogen kan de mens diepte waarnemen.

Via de pupil komt een beeld van buitenaf omgekeerd op het netvlies terecht, waarna de hersenen dit omzetten in een 'normaal beeld'.

Kijken is een bewuste en aandachtige vorm van direct zien. Dat wil zeggen dat de kijker weet wat hij ziet. Hij kan wat hij ziet zowel objectief als subjectief benoemen. Het gezegde uit het tekenonderwijs: Kijk, als je tekent zie je meer geeft duidelijk het verschil aan tussen 'kijken' en 'zien'.

Ook onbewust direct zien is mogelijk. Bijvoorbeeld een geoefend autorijder, die plotseling bemerkt dat hij een stuk is opgeschoten, zonder dat hij de afgelegde weg visueel bewust heeft meegekregen.

Het 'perifere zichtsveld' is de zone buiten het centrale zichtsveld van het oog.