Zijderoute
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De (klassieke) zijderoute of zijdeweg was een netwerk van karavaanroutes door Centraal-Azië, waarlangs gedurende vele eeuwen handel werd gedreven tussen China en het oosten van Azië aan de ene kant en het Midden-Oosten en het Middellandse Zeegebied aan de andere kant. Eeuwenlang, van de klassieke oudheid tot de late middeleeuwen, was de zijderoute de belangrijkste verbinding tussen oost en west.
Zijderoute: het wegennetwerk van de Chang'an-Tiensjancorridor | ||
---|---|---|
Werelderfgoed cultuur | ||
Land | China Kazachstan Kirgizië | |
UNESCO-regio | Azië en de Grote Oceaan | |
Criteria | ii, iii, v, vi | |
Inschrijvingsverloop | ||
UNESCO-volgnr. | 1442 | |
Inschrijving | 2014 (38e sessie) | |
UNESCO-werelderfgoedlijst |
De eerste persoon die de naam zijderoute (Seidenstraße) gebruikte was de Duitse geograaf en ontdekkingsreiziger Ferdinand von Richthofen in 1877.[1]
Het westelijk deel van de route werd in de 5e eeuw v.Chr. gevormd door de Perzische Koninklijke Weg. Het Centraal-Aziatische deel van de route was al in gebruik rond 115 v.Chr. ten tijde van de Han-dynastie.[2] De handel over land nam af in de middeleeuwen, toen deze zich verplaatste naar het transport via de zee.[3]
In 2013 nam de Chinese president Xi Jinping het initiatief tot een grootschalige verbetering van de infrastructuur tussen Aziatische en Europese landen. Dit initiatief wordt ook wel de 'Nieuwe Zijderoute' genoemd.