Śląsk Czeski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Śląsk Czeski (też Śląsk Morawski, dawniej Śląsk Austriacki, Śląsk Czechosłowacki lub Śląsk Sudecki, czes. České Slezsko, czasami Moravské Slezsko, niem. Tschechisch Schlesien, Mährisch-Schlesien albo Sudetenschlesien[1]) – część Śląska należąca dziś do Czech.
| |||||
Państwa | |||||
---|---|---|---|---|---|
Stolica | |||||
Ważniejsze miejscowości | |||||
Położenie na mapie | |||||
|
W skład Śląska Czeskiego wchodzą:
- fragment Górnego Śląska – Śląsk Opawski i kraik hulczyński,
- zachodnia część Śląska Cieszyńskiego (tzw. Zaolzie),
- fragment Dolnego Śląska – niemal cały powiat Jeseník oraz Heřmanovice (niem. Hermannstadt) w powiecie Bruntal, a także Mnichov (niem. Einsiedel) i Železná (niem. Buchbergsthal), będące obecnie częścią gminy Vrbno pod Pradědem, stanowiące fragment dawnego dolnośląskiego księstwa nyskiego. W 1958 na skutek wymiany terytoriów Czechosłowacja uzyskała także skrawki Dolnego Śląska w okolicach miasta Pec pod Sněžkou i miejscowości Kořenov.
Do Śląska Czeskiego zalicza się dziś również 26 enklaw morawskich, które już od XIX wieku administracyjnie tworzyły całość z dawnym Śląskiem Austriackim.
Większa część Śląska czeskiego znajduje się w obrębie kraju morawsko-śląskiego, mniejsza część leży w kraju ołomunieckim. Fragmenty Dolnego Śląska otrzymane w 1958 znajdują się w kraju hradeckim i libereckim.
Stolica: Opawa (czes. Opava). Największym miastem położonym w całości na Śląsku Czeskim jest Hawierzów, natomiast największym miastem leżącym w ponad 60% na tej historycznej ziemi jest Ostrawa.