Ćakra
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ćakra, czakra, czakram[1] (sanskryt: ćakra „koło”, „okrąg”) – jeden z wielu ośrodków psychiczno-energetycznych w ciele, ważnych w okultystycznych praktykach fizjologicznych niektórych odmian hinduizmu i buddyzmu. Czakry wykorzystywane są w różnych starożytnych praktykach medytacyjnych, określanych zbiorczo jako tantra[2][3][4]. Są to miejsca, gdzie krzyżuje się wiele kanałów energetycznych (nadi) i gromadzi się energia prana[5]. Ośrodek ten odbiera, magazynuje i promieniuje energię o wibracji właściwej dla swojej funkcji (zob. ćakry główne), która konieczna jest do życia istot (w szczególności ludzi). Rozwijanie ćakr prowadzi do rozwoju wewnętrznego i duchowego wyzwolenia[potrzebny przypis].
Na tę stronę wskazuje przekierowanie z „chakra”. Zobacz też: chakra (ujednoznacznienie). |
Ten artykuł opisuje teorie, metody lub czynności niezgodne ze współczesną wiedzą medyczną. |
Koncepcja czakr pojawiła się we wczesnych tradycjach hinduizmu[6]. Istnieją różnice w wierzeniach pomiędzy poszczególnymi religiami hinduskimi. Wiele tekstów buddyjskich mówi o pięciu czakrach, podczas gdy źródła Hinduizmu mówią o sześciu lub siedmiu[2][3][7]. Wczesne teksty sanskryckie mówią o nich zarówno jako o obrazach medytacyjnych łączących kwiaty i mantry, jak i o fizycznych elementach ciała[7]. W ramach jogi kundalini techniki takie jak ćwiczenia oddechowe, wizualizacje, mudry, bandhy, krije i mantry służą manipulacji przepływem subtelnej energii przez czakry[4][8].
Joga, bioenergoterapia, reiki i wiele technik rozwoju wewnętrznego, bazuje na wiedzy o ćakrach. Jako że wiedza o ćakrach jest wiedzą ezoteryczną, traktowana jest przez naukowców jako pseudonauka[potrzebny przypis].