Łubowice (gmina)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Łubowice – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1945–1954[2] w woj. śląskim i woj. opolskim (dzisiejsze woj. śląskie). Początkowo siedzibą gminy były Łubowice[3], następnie Ligota Książęca[4].
gmina wiejska | |||
1945–1954[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gmina zbiorowa Łubowice powstała po II wojnie światowej (w grudniu 1945[5]) w powiecie raciborskim na terenie tzw. Ziem Odzyskanych (tzw. I okręg administracyjny – Śląsk Opolski[6][7]), powierzonym 18 marca 1945 administracji wojewody śląskiego[7][8], a z dniem 28 czerwca 1946 przyłączonym do woj. śląskiego (śląsko-dąbrowskiego)[9][10].
Według stanu z 1 stycznia 1946 gmina składała się z 7 gromad: Łubowice, Brzeźnica, Grzegorzowice, Lasoki, Ligota Książęca, Ponięcice i Sławików[11]. 6 lipca 1950 zmieniono nazwę woj. śląskiego na katowickie; równocześnie gmina Łubowice wraz z całym powiatem raciborskim weszła w skład nowo utworzonego woj. opolskiego[12].
Według stanu z 1 lipca 1952 gmina składała się z 7 gromad: Brzeźnica, Grzegorzowice, Lasaki, Ligota Książęca, Łubowice, Ponięcice i Sławików[13]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[14]. Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 wraz z kolejną reformą reaktywującą gminy[15].