Łukasz Jacek Czermiński
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Łukasz Jacek Czermiński z Czermina herbu Wieniawa (ur. 13 sierpnia 1662, zm. 9 maja 1717 w Lublinie) – polski duchowny katolicki, biskup pomocniczy przemyski, kanonik gnieźnieński, krakowski i przemyski, oficjał przemyski w 1710 roku[2], ordynowany biskupem tytularnym Pergamonu w 1715 roku[3].
Ten artykuł dotyczy biskupa. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku. |
Biskup tytularny Pergamum | ||
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data urodzenia | ||
Data śmierci | ||
Biskup pomocniczy przemyski | ||
Okres sprawowania |
1715-1717 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Prezbiterat |
1 lipca 1685 | |
Nominacja biskupia |
18 marca 1715 | |
Sakra biskupia |
25 sierpnia 1715 |
Był synem starosty zawichojskiego Łukasza i Teofili Branickiej. W 1679 otrzymał kanonię gnieźnieńską. Po święceniach kapłańskich w 1685 otrzymał probostwo w Wadowicach. Dwukrotnie (1690, 1693) zasiadał jako wiceprezydent w Trybunale Koronnym. Deputat diecezji krakowskiej na Trybunal Główny Koronny w kadencji 1706/1707 i 1716/1717[4]. W 1701 mianowany kanonikiem krakowskim, a w 1705 prepozytem przemyskim. W 1715 z rekomendacji biskupa Jana Bokuma konsekrowany na biskupa sufragana przemyskiego.